maandag 4 februari 2008

DE PIANOSTEMMER

Men is hier van alle gemakken voorzien ; de meest-uiteenlopende beroepen zijn hier voorhanden; het moet dan toch niet zo’n geweldige toer zijn om allerlei klusjes te laten opknappen. Niet al te ver hier vandaan woont een pianostemmer. Hij is een vriendelijk, goedlachs, aimabel, en hij kan uitstekend verhalen vertellen. Hij zou een fransman kunnen zijn, maar dat is hij niet; hij is amerikaan: lang, slank, goedlachs. Het enige storende aan zijn persoonlijkheid is dat je geen afspraken met hem kunt maken. Het kan natuurlijk wel, maar het heeft geen zin want hij komt toch niet op de afgesproken dag en tijdstip en hij biedt voor deze nalatigheid ook geen excuses aan, maar hij is een goed pianostemmer. Hij komt zoals het hem uitkomt, en dat is meestal tegen het middaguur en dan rekent hij kennelijk op een uitnodiging om te blijven eten. Ik ken zijn vrouw niet, maar je zou bijna denken dat zij geen goede kok is en dat hij daarom er de voorkeur aan geeft om zijn voeten onder andermans eetkamertafel te steken. En hoewel dat zijn cliënten niet altijd gelegen komt wordt hij meestal uitgenodigd om te blijven lunchen. Bovendien: als je hem eenmaal in huis hebt, kun je hem beter niet weer laten gaan, want je weet nooit wanneer hij terugkomt.

Hij is een goed causeur, vol grappen en daarom toch ook wel een welkome gast. Bij een Franse, meestal uitgebreide lunch hoort een lekker glaasje wijn – of twee of drie - maar tijdens de maaltijd staat het werk stil en na de maaltijd kan hij moeilijk weer op gang komen. Laat in de namiddag gaat hij zuchtend achter de piano zitten en poogt die de stemmen. Meestal komt hij dan een moeilijk probleem tegen dat hij nu niet kan oplossen, maar waarvoor hij morgen zal terugkomen. Dat « morgen » is dan vele weken en vele – soms ook boze – telefoontjes later. En dan herhaalt het ceremonieel zich.

Zo adviseerde hij een vriend dat de stempels van zijn piano dringend aan revisie toe waren ; hij zou de zaak demonteren en bij hem thuis – waar hij over alle benodigde gereedschappen beschikte – de reparatie uitvoeren. Binnen veertien dagen zou een en ander geregeld zijn. De klant kon rekenen op een telefoontje voor een afspraak om de zaak weer te installeren. Toen die vriend na twee maanden nog steeds niets gehoord had belde hij de pianostemmer : hij was al goed opgeschoten ; het was nog slechts een kwestie van een paar dagen. De vriend werd er inmiddels toch depressief van geworden. Hij had de gewoonte om elke ochtend, en soms ook ’s middags enkele uren piano te spelen, niet altijd tot genoegen van zijn vrouw. Het was zijn enige hobby; een alternatief was er niet, of het zou tuinieren moeten zijn, en hieraan had hij een hartgrondige hekel. Helaas, de pianostemmer liet verder niets van zich horen.

Toen hij na vele vergeefse pogingen de pianostemmer opnieuw aan de telefoon kreeg deelde die hem doodleuk mede dat hij gepoogd had de stempels opnieuw te bekleden, maar dat hij dat al snel had opgegeven. Hij had ze opgestuurd naar een vermaard pianoreparatiebedrijf in Parijs. Hij wachtte op antwoord dat een en ander na reparatie terugverwacht zou worden. De pianist was een psychische inzinking nabij.

Toen twee maanden en diverse lunches later de piano er ook aan de binnenkant weer als een muziekinstrument uitzag vertelde de pianist mij opgelucht zijn verhaal. Ik luisterde er met stijgende verbazing naar. De pianist bleef de stemmer een aardige vent vinden en sprak vol lof over het geluid dat na het werk van de pianostemmer uit de gerenoveerde piano opklonk. En toen ik hem vroeg hoe dat toch mogelijk was: zoveel gebroken beloften, zoveel niet nagekomen afspraken, zo lang vergeefs wachten en toch de stemmer als een aardige, aimabele man kwalificeren. Toen sprak de pianist de gedenkwaardige woorden:
Het is als met het mooiste meisje van de klas, een mooie jonge vrouw waarop iedereen verliefd is; je weet dat zij jou bedonderd en je staat toch altijd op haar te wachten in de hoop dat je een eindje met haar af mag lopen, én op een steelse zoen in het donker. Maar je weet ook dat zij jou onbarmhartig lang laat wachten op iedere afspraak die je met haar maakt en telkens belazerd zij jou met een ander zodra je jouw rug gedraaid hebt. Maar als zij blijk geeft opnieuw een afspraak te willen dan ga je daar graag op in. Je blijft toch verliefd op haar.